دیواری کوتاه تر از دیوار کارگر نیست!

فرشاد اوجانی در یادداشت خود نوشت:

در هر برهه از زمان، دولتمردان صرفا برای گذران دوران ریاست و مدیریت خود، تصمیماتی اتخاذ می‌کنند بدون آنکه به بررسی آثار و نتایج آن در دراز مدت بپردازند.

در موقعیت کنونی، دولت سیزدهم که به عنوان «دولت مردمی» معرفی شده است با ارسال لایحه هفتم توسعه به مجلس سعی دارد با مواردی که در آن لایحه مطرح کرده است، «سازمان تامین اجتماعی» را از «بحران» نجات دهد.

ما کارگران، سالیان سال است که این جمله زیبا و فریبنده را می شنویم و نتیجه ای نمی بینیم!

مگر دولت‌های گذشته، ٢۶ شغل را میهمان ناخواسته سازمان و سفره کارگران نکردند؟ مگر به تعهدات خود، نسبت به سازمان تامین اجتماعی، عمل کردند که اکنون با طرح موارد جدید می خواهند مانند تصمیمات گذشته لطمات بیشتر و جبران ناپذیری را به سازمان وارد کنند؟

چرا اصل سه جانبه گرایی در خصوص این مهم رعایت نمی‌شود؟ چرا اکثر قوانین، صرف کوچک کردن سفره کارگرانی می‌شود که زحمتکش ترین قشر جامعه هستند؟ چرا قوانین خلق الساعه ای که مورد انتقاد و اعتراض اکثریت قشر جامعه قرار می‌گیرد، وضع می‌شود؟

بی تردید در پاسخ این سئوالات، جواب‌های آشنایی خواهیم شنید؛ مانند همین مصوبه بانک مرکزی در خصوص تراکنش های بانکی از قبیل پرداخت قبوض، جابجایی و خریدهایی که توسط کارتخوان انجام می شود که از هر عملیات بانکی با دستگاه کارتخوان، مبلغی کسر می گردد و وقتی از وزیر اقتصاد سوال می شود، با کمال تعجب می گوید که مصوبه بانک است و اظهار بی اطلاعی می‌کنند.

مگر جز این است که کارگران قبل از دریافت حقوق خود، مالیاتشان را پیشتر پرداخت می‌کنند و در ۹۹ درصد خریدهای‌شان، ارزش افزوده را هم می‌پردازند؟

امسال نیز با افزایش دستمزدی که به ناحق وضع شد و مورد اعتراض به حق جامعه کارگری قرار گرفت، در واقع باید چیزی را هم که اضافه شد، دو دستی تقدیم کنیم. چرا؟ چون دیواری کوتاه تر از دیوار کارگر نیست!

و این حکایت، تکراریست…